Z domu Grencel , ur. 4 września 1905 w Gulczu w powiecie czarnkowskim, zm. 23 grudnia 1993 w Pile

Nauczyciel, organizator szkolnictwa

Rodzice : Ludwik  (1854-1917) i Teofila z domu Ewert (1861 – 1920). Pochodziła z rodziny chłopskiej. Miała siedmioro rodzeństwa.

Mąż  Feliks Zieliński (1901 – 1952), pracownik Starostwa Powiatowego w Pile, oraz instruktor pszczelarstwa i jedwabnictwa  

Matka czworga dzieci : Radogost Jerzy, Eligiusz, Grażyna, Andrzej.

Absolwentka Seminarium Nauczycielskiego w Inowrocławiu w 1926 roku.  Z   nakazu pracy   trafiła na dawne kresy wschodnie, do wsi Dzieniewicze, w okolicach Grodna. Uczyła tam przez  dwa lata,  w roku szkolnym 1926/27  i 1927/28. Następnie   powróciła w rodzinne strony. Była nauczycielką w powiecie chodzieskim w Rzadkowie, Byszkach, Popielnie, a od 1929 do wybuchu drugiej wojny światowej w Dziembowie. 31 sierpnia 1939 ewakuowana została wraz z rodziną do Rawy Ruskiej. Po odłączeniu się od transportu najpierw przebywała w  Siedlcach, a potem we wsi Rzeszotków  w powiecie siedleckim. Od października 1939 do końca lutego 1940 zorganizowała bez pozwolenia władz  szkołę dla 30 dzieci. Zmuszona do zgłoszenia szkoły w Inspektoracie, prowadziła ją nadal nauczając w pełnym programie, łącznie z historią i geografią. 31 grudnia 1940 została zwolniona przez władze okupacyjne za „polski szowinizm”. W latach 1941 – 1944 pracowała jako tłumacz języka niemieckiego w gminie Krześlin. Po wkroczeniu w 1944 Armii Czerwonej na ziemię siedlecką  otrzymała nominację na kierownika szkoły we wsi Świniary, gmina Mokobody. W roku szkolnym 1944/45 uruchomiła jednoklasową szkołę podstawową i kursy dla młodzieży. Po zakończeniu roku  szkolnego powróciła do Dziembowa w powiecie chodzieskim.

Od 1 sierpnia 1945, podjęła pracę jako nauczycielka w Szkole Podstawowej nr 2 w Pile.  Zajęła się organizacją i przygotowaniem pierwszego roku  szkolnego 1945/46. W Szkole Podstawowej nr 2 pracowała do 31 sierpnia 1961 roku, tj. do dnia przejścia na emeryturę.  W latach 1958 – 1961 pełniła funkcję zastępcą kierownika Szkoły. Uczyła w klasach I – IV oraz języka polskiego. Kierowała Miejskim Ogniskiem Metodycznym.  
Po przejściu na emeryturę pracowała nadal jako nauczycielka kontraktowa i zatrudniana była na zastępstwach.

Udzielała się w Związku Nauczycielstwa Polskiego, pełniąc m.in. funkcję przewodniczącej Koła Emerytów.

Odznacznia : Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,1975;  Złoty Krzyż Zasługi, 1964; Medal Komisji Edukacji Narodowej,1982; Medal 40-lecia Polski Ludowej,1984;  Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego „Za Tajne Nauczanie,1988; Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, 1985, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Piły”,1977; Odznaka „Za zasługi w rozwoju Piły”,1978;  Złota Odznaka Honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa pilskiego”, 1979.

Bibliografia:

Źródła
Archiwum Andrzeja Zielińskiego i Grażyny Kamińskiej

Opracowania
Zarys rozwoju szkolnictwa w Pile w latach 1945 – 1958/Roman Pilch, Marian Forecki//Rocznik Pilski.- 1960 R. 1, s.121 – 122; Pochodzę z północnych kresów/Jadwiga Zielińska//Ojczyzną był język i mowa : wspomnienia nauczycieli tajnej oświaty z lat okupacji 1939 – 1945/Kazimiera Drozdowicz. – Piła 1992, s. 57 – 59,69

Opracowała Ewa Jasnosz