Urodził się 25 maja 1930 roku w Ostrowie Wielkopolskim, zm. nagle 22 grudnia 2000 roku w Pile.

Inżynier mechanik, nauczyciel, działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego

Syn Stanisława i Zofii Piechockiej. Żonaty od 1956 z Grażyną Marią Zielińską (1933). Ojciec trojga dzieci, córek – Joanny (1957)mgr turystyki, działacz turystyczny i Agnieszki (1972), mgr inż. budownictwa oraz syna Włodzimierza (1960), ekonomisty transportu lądowego, nauczyciela.

W czasie okupacji hitlerowskiej początkowo z rodziną przebywał pod Warszawą, a od 1 września 1940 mieszkał w budynku gospodarczym w posiadłości rodziców pod Ostrowem.

W 1950 zdał maturę w Ostrowie Wielkopolskim; w 1954 ukończył Wydział Mechaniczny Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. Pierwszą pracę, od 3 marca 1954 do 30 kwietnia 1959, podjął na stanowisku głównego technologa Fabryki Obrabiarek w Pleszewie. W 1959 roku został służbowo przeniesiony do Piły. Od 1 maja 1959 do 31 sierpnia 1962 był dyrektorem technicznym Pilskiego Przedsiębiorstwa Sprzętu Rolniczego Przemysłu Terenowego.

Od 1 września 1962 do 31 grudnia 1975 pracował na różnych stanowiskach w Pilskiej Fabryce Żarówek „Lumen” w Pile. Od 1 września 1962 do 15 sierpnia 1966 był zastępcą szefa produkcji, od 16 sierpnia 1966 do 31 grudnia 1969 kierownikiem Zakładu Budowy Maszyn, od 1 stycznia 1970 do 21 kwietnia 1972 kierownikiem Wydziału Budowy Maszyn, a od 22 kwietnia 1972 do 31 grudnia 1975 głównym technologiem Budowy Maszyn. Ustawicznie podnosił swoje kwalifikacje. Był pionierem budowy maszyn lampowych. Zgłosił 13 wdrożonych projektów racjonalizatorskich. Reprezentował „Lumen” w kontaktach technologicznych i wymianie naukowo – badawczej z firmami branży oświetleniowej w Czechosłowacji, Jugosławii, Austrii i w Indiach.

Kolejnym etapem jego pracy zawodowej była spółdzielczość mieszkaniowa. Od 1 stycznia 1976 do 31 grudnia 1977 kierował jako dyrektor Zakładem Gospodarki Mieszkaniowej Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Pile. Jednocześnie został powołany przez Radę Nadzorczą na stanowisko wiceprezesa Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko – Własnościowej. Funkcję tę pełnił społecznie. Natomiast po usamodzielnieniu się od 1 stycznia 1978 Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, Rada Nadzorcza Spółdzielni uchwałą z 17 stycznia 1978, powierzyła mu funkcję Prezesa Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko – Własnościowej. Funkcję pełnił do 31 października 1987, tj. do dnia przejścia na emeryturę.
Pod jego zarządem nastąpił dynamiczny rozwój Spółdzielni. Wzrosła liczba oddawanych mieszkań. Powstała nowa zabudowa w rejonie ulic – Śniadeckich, Ludowa, Mickiewicza. Powstał Zakład Budowlano – Remontowy oraz utworzono nowe działy w strukturze organizacyjnej Spółdzielni.

Będąc na emeryturze zatrudnił się w niepełnym wymiarze w pilskiej firmie „Polamat . Sp. z o. o. Zakład Produkcyjno – Wdrożeniowy”. Pracował w niej, jako technolog warsztatowy – kooperant, od 23 grudnia 1988 do 31 stycznia 1993.

Innym rozdziałem jego życia była praca w zawodzie nauczyciela. Uczył w Szkole Dekoratorstwa i Reklamy w Pile, od 1 września 1962 do 31 sierpnia 1963. Wykładał przedmioty zawodowe w Technikum Mechanicznym w Pile, od 1 września 1964 do 26 czerwca 1979. Był także nauczycielem przedmiotu „praca – technika” w Szkole Podstawowej w Ujściu, od 1 grudnia 1987 do 31 sierpnia 1989.

Był członkiem i działaczem Związku Harcerstwa Polskiego. Od 5 września 1945 należał do V Drużyny Harcerskiej im. Tomasza Zana w Ostrowie Wlkp. Przyrzeczenie harcerskie złożył 22 grudnia 1945. Pełnił różne funkcje. Od 3 marca 1946 jest przybocznym XVIII drużyny harcerskiej im. Władysława Jagiełły w Jankowie Przygodzickim w Hufcu Ostrów Wlkp, a od 12 sierpnia 1947 drużynowym XVII drużyny im. Bolesława Chrobrego w Przygodzicach. Następnie uzyskiwał kolejne stopnie harcerskie : młodzika 22 grudnia 1945,wywiadowcy 15 marca 1946, ćwika 17 grudnia 1946 i harcerza orlego 7 lipca 1947. Uczestniczył w obozach harcerskich i zdobywał liczne sprawności. 21 kwietnia 1947 nabył uprawnienia instruktorskie. W 1949 został kierownikiem Ośrodka ZHP w Przygodzicach. Natomiast, od 11 lutego 1957 kierował Referatem Pracy Harcerskiej w Hufcu Pleszew. Od 4 kwietnia 1957 prowadził także drużynę harcerską. 1 czerwca 1959 mianowany został do stopnia podharcmistrza. Do 1962 pracował w ZHP jako instruktor.

Jego posłannictwem stała się działalność w Polskim Towarzystwie Turystyczno – Krajoznawczym, do którego należał od 1 lipca 1959 roku. Był prezesem Koła przy Pilskim Przedsiębiorstwie Sprzętu Rolniczego, członkiem Zarządu Oddziału PTTK w Pile w latach 1962-1964, członkiem Oddziałowego Sądu Koleżeńskiego 1964-1967 i prezesem Zarządu Oddziału w Pile w latach 1964 – 2000, do chwili śmierci. Pełnił także funkcje kierownika Pilskiego Ośrodka Programowego PTTK 1993-2000 i wiceprezesa Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Pile w latach 1975-1991.
Dla podkreślenia jego zasług dla Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego w regionie, Uchwałą nr 2 Zjazdu Oddziału PTTK w Pile z dnia 30 marca 2005 roku, Oddział w Pile nosi jego imię.

Początkowo zajął się turystyką motorową zdobywając nawet brązową odznakę Turysty Campingowego, później do jego obowiązków należały wszystkie sprawy organizacyjne związane z działalnością PTTK. W 1975 był współorganizatorem i założycielem Zarządu Wojewódzkiego w Pile. Po usilnych staraniach utworzył przy pilskim Oddziale działalność usługową. Zabiegał o utrzymanie Ośrodka Turystycznego nad Jeziorem Płotki, o utrzymanie znakowanych szlaków turystycznych.
Za sprawę najważniejszą uznał zapewnienie Oddziałowi własnej, niezależnej bazy lokalowej. Początkowo był to lokal przy ul. 11 listopada, później wspólnie z ZW PTTK przy ul. Ludowej 11, a następnie lokal przy ul. Śródmiejskiej będący własnością Oddziału do dzisiaj. Po likwidacji ZW PTTK i powołaniu Pilskiego Ośrodka Programowego udało mu się uzyskać środki na etat dla pracownika programowego.

Był organizatorem wielu imprez turystycznych w których tysiące turystów krajowych uczestniczyło w kolejnych Rajdach Staszicowskich, rajdach – Strażników Ochrony Przyrody i Szlakami Zamków i Pałaców po Ziemi Pilskiej. Czynił starania o dofinansowanie innych oddziałów PTTK na organizowane przez nich imprezy turystyczne. Ściśle współpracował z Komisją ds. Współpracy PTTK i z Wojskiem Polskim. Utworzył Koło Szkolne Koło Krajoznawczo – Turystyczne PTTK przy Zespole Szkół Leśnych w Goraju, które stało się głównym organizatorem Ogólnopolskich Rajdów na Orientację. W 1997 był jednym z organizatorów Ogólnopolskich Dni Turystyki w Pile.

Wielokrotnie reprezentował pilskich turystów i krajoznawców na imprezach krajowych i zagranicznych. Trzykrotnie, w latach 1977,1992 i 1997 był delegatem na krajowych zjazdach PTTK. Przyczynił się do opublikowania przez wydawnictwo PTTK „Kraj” folderów „Szlaki wodne – Piława i Rurzyca” oraz „Szlaki wodne-Gwda”. W 1985 roku opracował monografię Oddziału PTTK w Pile, w 30 rocznicę jego utworzenia. Ostatnim jego dziełem było opisanie 38 km szlaku rowerowego wokół Piły, którego otwarcie nastąpiło w 2000 roku.

Posiadał liczne uprawnienia turystyczne. Był instruktorem kształcenia kadr, przewodnikiem terenowym, przodownikiem turystyki motorowej, pilotem wycieczek krajowych, pilotem wycieczek zagranicznych, kierownikiem wycieczek szkolnych, strażnikiem ochrony przyrody, organizatorem turystyki, członkiem Służby Kultury Szlaku PTTK.

Wpisany został do Honorowej Księgi Zasłużonych Działaczy PTTK województwa pilskiego. Otrzymał godność Zasłużonego Przodownika Turystyki Motorowej PTTK nadanej przez Komisję Turystyki Motorowej ZG PTTK w dniu 1 lipca 1988 r.

Był członkiem: Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1960), członkiem Plenum Miejskiego (1981-1986); Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich(1964); Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej(1977); Ligi Obrony Kraju (1970); Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie Miasta Piły, Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Pracowników Budownictwa i Spółdzielni Mieszkaniowej.

Należał w 1982 roku do grona członków założycieli Towarzystwa Miłośników Miasta Piły. Posiadał legitymację nr 16. Wchodził w skład Zarządu w latach 1982-1985 i 1985-1989. Działał w Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego i Estetyki. We wrześniu 1996 był w grupie członków, która podczas pobytu w Cuxhaven nawiązała współpracę z Stowarzyszeniem Pilan Pochodzenia Niemieckiego.

Miał stopień podporucznika rezerwy Wojska Polskiego.

Za działalność zawodową i społeczną był wielokrotnie odznaczony i wyróżniony, m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Złotym Krzyżem Zasługi (1978), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1968), Brązowym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”(1989), Złotą Odznaką „Zasłużonego Działacza Turystyki” (1980),Złotą (1997) i Srebrną (1974) Odznaką „Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej”, Złotą Odznaką „Za Zasługi w rozwoju województwa pilskiego”(1976), Odznaką „za zasługi w rozwoju Piły”(1977), Medalem „Zasłużonemu dla miasta Piły”, Złotą (1972) i Srebrną (1970) Odznaką PTTK, Złotą (1981) i Srebrną (1976) Odznaką „Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży”, Odznaką „25 lat w PTTK” (1984), Odznaką „100.lecia zorganizowanej turystyki w Polsce”(1973), Odznaką „Za zasługi dla turystyki i krajoznawstwa województwa pilskiego”(1982), Odznaka „Zasłużony dla Oddziału PTTK w Pile”(1975), Honorową Odznaką PTTK „Miłośnik Krajny”(1977), Odznaką Honorowa „Przyjaciel Dziecka”(1977), Odznaką „Zasłużonego Działacza FJN”(1977), Złotą(1968) i Srebrną(1964) Odznaką Związku Metalowców, Srebrną Honorową Odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa(1999), Srebrną Odznaką Honorową Ochotniczych Hufców Pracy(1979), Medalem „Za zasługi w upowszechnianiu kultury fizycznej”(1979,1985).

Bibliografia:

Źródła
Archiwum Grażyny Kamińskiej, Archiwum Towarzystwa Miłośników Miasta Piły, Archiwum Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego w Pile

Opracowania
Być miastu użytecznym : w 20-lecie Towarzystwa Miłośników Miasta Piły/Andrzej Milczyński//Piła : Towarzystwo Miłośników Miasta Piły.- 2002, s. 51-54; 50 lat Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko – Własnościowej w Pile w Pile 1957 – 2007/Zuzanna Przeworska, Jan Arski//Piła.-2007,s. 26-28,85-86; Kamiński Henryk : Piła, 1930-2000/Jacek Markiewicz//Wielkopolski słownik biograficzny krajoznawców i działaczy turystycznych/Maria Chudy//Poznań: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze -2007, s. 254-255 : portr.; 60 lat Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego im. Henryka Kamińskiego w Pile 1954 – 2014/Wojciech Kicman//Piła.-2014, s. 5-6, 12 i n.

Opracował Wojciech Kicman