Urodziła się 14 czerwca 1914 roku w Starym Czortkowie woj. tarnopolskie, zm. 17 kwietnia 1990 roku w Pile, pochowana na miejscowym Cmentarzu Komunalnym w Pile, obok męża w kwaterze 7/B-8-40.

urzędnik samorządowy, zasłużony działacz Polskiego Czerwonego Krzyża

Córka Sabina Kunika urzędnika skarbowego i Marii z Sikorskich, najmłodsza z pięciorga rodzeństwa

Ukończyła Szkołę Powszechną w Czortkowie (1921-1928) i Prywatne Seminarium Nauczycielskie Żeńskie im. Marii Konopnickiej w Czortkowie (1928-1934)uzyskując prawo nauczania w publicznych i prywatnych szkołach powszechnych w językach polskim i rosyjskim. Przez rok była bezrobotną. W 1935 r. odbyła roczną bezpłatną praktykę nauczycielską i pracowała jako wolontariuszka w Inspektoracie Szkolnym w Czortkowie. Wówczas rozpoczęła działalność w Polskim Czerwonym Krzyżu, organizując w rodzinnej miejscowości Oddział PCK.

W trudnych dla Polaków latach okupacji radzieckiej i niemieckiej prowadziła nauczanie i kierowała polskimi szkołami. Była kierownikiem w Szkole Polskiej w Kozałkowie(1939-1940), nauczycielką w Szmańkowczykach(1940-1941), oraz kierowniczką i nauczycielką w Ułaszkowcach(1941-1944) i nauczycielką, wspólnie z siostrą Melanią Zych w Sieniakowej(1944-sierpień 1945). Za krzewienie języka i kultury polskiej Ukraińcy wydali na nią wyroki śmierci.

Do Piły przyjechała 1 października 1945 r. wraz z rodzicami, trzema siostrami i ich dziećmi. Natychmiast podjęła pracę jako nauczyciel biologii w Szkole Podstawowej nr 3 przy ul. Bydgoskiej 23. Z pracą pedagogiczną, z powodu choroby gardła, musiała się rozstać 31 grudnia 1950 r.

Od osiedlenia się w Pile bierze udział w odgruzowywaniu miast i jego porządkowaniu po zniszczeniach wojennych oraz włącza się w działalność Polskiego Czerwonego Krzyża. Od 31 maja 1946 r. zostaje pracownikiem etatowym Oddziału PCK w Pile. 1 lipca 1946 r. zostaje mianowana na stanowisko pełniącego obowiązki a później Pełnomocnika Zarządu Głównego PCK na Oddział PCK w Pile. Dzięki jej staraniom do Piły trafiają dary pomocy z UNRRA a w 1947r. dla ratowania życia mieszkańców sprowadza penicylinę.

Jako pełnomocnik ZG PCK uczestniczy w pracach związanych z ekshumacją zwłok żołnierzy poległych w walkach o Piłę i w regionie. Odnajduje i porządkuje groby pięciu włoskich generałów rozstrzelanych przez hitlerowców w styczniu 1945 r. koło miejscowości Żelichowo (gmina Krzyż). Identyfikację ofiar przeprowadza komisja włoska pod przewodnictwem gen. Ugo Tabelliniego w lecie 1945 r. Grób gen. bryg. Giuseppe Andreoliego zostaje odnaleziony na skraju lasu 1,5 km od Żelichowa, a dwa kolejne, podwójne groby w pobliżu zabudowań wioski. Groby zostają odnowione, opatrzone krzyżami i tabliczkami identyfikacyjnymi. Za tę akcję otrzymuje za pośrednictwem ambasady Włoch, 23 czerwca 1948 r. serdeczne podziękowanie od sióstr gen. Andreoliego.

Jest organizatorką pierwszej w Pile przychodni lekarskiej i pogotowia ratunkowego przy ul. Roosevelta 18. Dzięki jej staraniom wyposażono dwie pierwsze w Pile karetki pogotowia. W 1949 r. zakłada Stację Pogotowia Ratunkowego PCK, w której od 1 października tego roku zostaje zastępcą administracyjnym, będąc jednocześnie nadal Kierownikiem Pełnomocnika Zarządu Głównego PCK na Oddział PCK w Pile. Tworzy także w 1951 r. Stację Krwiodawstwa.

Dzięki jej inicjatywie, od 1 kwietnia 1951, działa w Pile, w budynku obecnej Szkoły Policji, Szkoła Młodszych Pielęgniarek PCK, która daje możliwość zdobycia zawodu wielu młodym kobietom. Jest do 31 października 1951 r. pierwszym dyrektorem tej szkoły. Jednak przebyta choroba gardła i na tym stanowisku zmusza ją do złożenia rezygnacji.

1 września 1952 r. podejmuje zatrudnienie na stanowisku kierownika referatu w Wydziale Przemysłu w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Pile. Później, od 5 kwietnia 1955 r. jest kierownikiem Referatu Przemysłu a od 1 lipca 1958 r. kierownikiem w Referacie Przemysłu i Handlu. Od 2 marca 1956 r. powierzono jej nadzór i kontrolę nad spółdzielczymi zakładami drobnej wytwórczości w Pile. W okresie od 1 stycznia 1969 r. do 31 sierpnia 1973 r. pełni funkcję kierownika Referatu Przemysłu w Wydziale Przemysłu i Handlu PMRN w Pile. 1 września 1973 r. zostaje powołana na stanowisko Inspektora Miejskiego w Wydziale Handlu, Przemysłu i Usług, z którego 30 września 1974 r. przechodzi na emeryturę.

Należała od 1946 roku do Polskiej Partii Robotniczej a później do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1960-1964 pełniła funkcję sekretarza Podstawowej Organizacji Partyjnej w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Pile. Udzielała się w Związku Nauczycielstwa Polskiego jako członek Zarządu, należała od 1952 do Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych będąc przez kilka lat skarbnikiem. Była radną Miejskiej Rady Narodowej i przewodniczącą Komisji Oświaty.

W latach 1959-1969 pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu Koła Miejskiego Ligi Kobiet. Była członkiem Rady Spółdzielczej Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywców „Społem” Oddział w Pile i Rady Okręgowej WSS „Społem” w Poznaniu. Należała do Towarzystwa Miłośników Miasta Piły, leg. 141.

31 styczna 1951 r. zawiera związek małżeński z Witoldem Zblewskim, kierownikiem Państwowego Zakładu dla Nieuleczalnie Chorych, później pracownikiem Archiwum Miejskiego (zmarłym w październiku 1960 r.).

Jej działalność społeczną i pracę zawodową uhonorowano : Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Odznaką „Za zasługi w rozwoju województwa poznańskiego (1967), Odznaką Zasłużony Pracownik Rady Narodowej (1970), Odznaką Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego(1975), Medalem „Zasłużony dla Miasta Piły”, Medalem „Za Zasługi w Rozwoju Społeczno-Gospodarczego m. Piły”, Odznaką Honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Piły”(1977).
Polski Czerwony Krzyż przyznał natomiast Łucji Zblewskiej : Odznakę Honorową PCK IV stopnia, leg. nr 841 z dnia 7 VI 1950; Odznakę Pamiątkową 15-lecia PCK w PRL, leg. nr 2827 z dnia 27 IV 1959 oraz Odznakę Pamiątkową 50-lecia PCK, leg. nr 1553 z dnia 27 IV 1969.

Bibliografia

Źródła
Archiwum Urzędu Miasta Piły. Teczka osobowa Łucja Zblewska, Archiwum Towarzystwa Miłośników Miasta Piły

Opracowania
Działalność Powiatowego Oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża//Głos Pilski.-1959 nr 3-4,s.20; Łucja Zblewska z d. Kunik : (wspomnienie rodziny)/Joanna Różańska, Leszek Zych, Mirella Olejarczyk// Piła.-2002, s.3; Być miastu użytecznym : w 20-lecie Towarzystwa Miłośników Miasta Piły/Andrzej Milczyński//Piła : Towarzystwo Miłośników Miasta Piły.- 2002, s. 77; Łucja Zblewska.14 VI 1914 – 17 IV 1990 : zasłużeni działacze Polskiego Czerwonego Krzyża/Wojciech Kicman//85 lat Polskiego Czerwonego Krzyża w Wielkopolsce 1919-2004 : przyczynek do historii i dnia dzisiejszego PCK w Pile i północno-zachodniej Wielkopolski.- Piła -2004, s.2-3; Ochrona zdrowia w Pile w latach 1945-2000/Michał Początek// Zarys dziejów Piły w latach 1945-2000 : praca zbiorowa/Marek Fijałkowski : redakcja.- Piła : Gmina Piła.- 2013, s. 208-209

Opracował Wojciech Kicman