Urodziła się 6 września 1929 r. w Brodnicy, zmarła 22 lipca 2000 r. w Pile.

Była najmłodszym dzieckiem z piątki córek Bronisława i Heleny Starogarskich.

Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego w Brodnicy, podjęła studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

1 września 1953 r. rozpoczęła pracę nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych (dawniej Technikum Ekonomiczne), w Pile. Tam przepracowała 43 lata, aż do przejścia na emeryturę w roku 1984. Później uczyła jeszcze w ZSE wiele lat, w niepełnym wymiarze godzin.

Jako nauczycielka języka polskiego osiągała wyróżniające wyniki nauczania. Mimo zawodowego charakteru szkoły wykształciła wielu polonistów, potrafiła rozpoznać talenty uczniów i kierować ich rozwojem. Zorganizowała pracownię języka polskiego, którą wyposażyła w pomoce naukowe i sprzęt audiowizualny. Przez wiele lat była opiekunką Samorządu Szkolnego. W roku 1963 zainicjowała powstanie i nadzorowała pracę zespołu redakcyjnego „Echo Szkolne”. Gazetka ta, pod niezmienionym tytułem, ukazuje się do dnia dzisiejszego.

Jej zasługi zarówno dydaktyczne, jak i wychowawcze są nie do przecenienia. Uczyła w duchu patriotyzmu i humanizmu, który pojmowała bardzo szeroko i wszechstronnie. Wyczulona była na piękno języka i poprawną polszczyznę. Kształtowała gusty i osobowość swoich uczniów, w których wpajała zawsze solidne podejście do pracy i szacunek do drugiego człowieka .

Ambicją i pasją tej wspaniałej nauczycielki było przekazanie młodym ludziom rzetelnych i interesujących wiadomości o współczesnej kulturze, literaturze i języku oraz o historii i tradycjach naszych przodków.

Teresa Starogarska należała do grona pilskich pedagogów, którzy bardzo kochali swoją pracę i traktowali ją jako najszczytniejsze powołanie.

Była zapaloną turystką, która w niejednym uczniu zaszczepiła bakcyl globtrotera, wyczulonego na piękno naszego kraju, jego zabytki, kulturę materialną i duchową. Poza organizowaniem obozów wędrownych, wycieczek krajoznawczych, inicjowała, zawsze wspaniale przygotowane, wyjazdy do teatru, opery, na wystawy prac plastycznych.

Za swoją wyjątkową postawę, zaangażowania w życie szkoły i wielkie osiągnięcia dydaktyczno wychowawcze była wielokrotnie odznaczana, wyróżniana i nagradzana. Otrzymała m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984), , Złoty Krzyż Zasługi (1975), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1983), Tytuł Honorowy „Zasłużony Nauczyciel RP”(1991), Odznakę Honorową Złotą Odznakę ZNP (1989), Odznakę Honorową „Za zasługi w rozwoju m. Piły”(1981) i inne.

Teresa Starogarska pochowana jest w kwaterze 1/A, rząd 2, grób szósty na pilskim Cmentarzu Komunalnym. Pomnik, pod datami urodzin i śmierci, zdobi napis najbardziej oddający osobowość Zmarłej – „NAUCZYCIELKA”.

Bibliografia:

Źródła:
Archiwum Zespołu Szkół Ekonomicznych w Pile, teczka Starogarska Teresa

Opracowania:
Jubileusz Zespołu Szkół Ekonomicznych w Pile : rys historyczny, pracownicy i absolwenci, wspomnienia// Piła.- 1966, s. 35 : il.

Opracowała : Barbara Zalewska